جوابیه (نظری که تبدیل به پست نشد)
سلام خانوم فردوس سوالهاتون زیرکانه بود إإإإإ
به طور کلی هر شخصی که رشد او (بلوغ عقلی)احراز گردد خودش میتواند در امور شخصی اش اتخاذ تصمیم نماید(رجوع شود به حقوق اشخاص و حمایت از محجورین)
حال اگر دختری به سن بلوغ رسیده باشد(منظور بلوغ رشد عقلی که در کشور ما 18 سال تمام منظور گردیده)و بخواهد ازدواج نماید در صورت ممانعت پدر یا جد پدری میتواند به دادگاه مراجعه نموده ضمن کسب تکلیف ازدواج نماید.
اگر دختری بدون کسب اجازه ولی (پدر یا جد پدری)ازدواج نماید وپس از ازدواج ولی وی درخواست لغو صیغه ازدواج را بنماید بنا به نظر اکثر فقها درخواست وی پذیرفته نخواهد شد مگر اینکه شوهر دختر هم کفو او نباشد.ولی جهت ثبت ازدواج از طریق دادگاه صالحه باید اخذ دستور نماید.
بنا بر این دختر های رشیده جهت ازدواج نیاز مبرم به اذن ولی نخواهند داشت. جهت اطلاعات بیشتر مراجعه شود به ماده 1043 قانون مدنی اصلاحی سال 1370 .
سوال دوم
تا این زمان ما هیچ ماده قانونی نداشتیم که عمل خلافی برای یک شخص مباح وبرای شخص دیگری حرام باشد پس در نظر داشته باشیم هر عمل خلاف شرع صرف نظر از شخصیت عامل خلاف محسوب میشود فرقی نمی کند که عامل دختر باشد یا پسر اگر هم تفاوت قائل شده ایم این خودنمونه ای ازنگرشهای ضعیف ما انسانهاست
سوال سوم
در دین اسلام به خاطر حساسیتی که نسبت به پسر ودخترهایی که دارای بلوغ جنسی هستند به خاطر لغزشهای احتمالی روابط آنها بدون نظر مستقیم اولیا پذیرفته نیست بنابر این وقتی نگاه دختر وپسری به هم گره میخوره ودر این نگاهها بوی دوست داشتن بیادجهت یک زندگی مشترک باید اشخاص درنهایت حترام به والدین از همان قدم اول پدر ومادر را درجریان امور قرار دهند فرقی نمیکند که طرفین یکدیگر را در راهرو اتوبوس دیده باشند یا در خیابان ،دانشگاه ،در دنیای مجازی اینترنت یا هر جای دیگر اینکه فرمودیدیک پسر خودش میتونه آشنا بشه این اجازهای است که طرف مقابل به او داده است و گرنه تا من نوعی اجازه ندهم هیچکس حق ندارد درخصوص شخصیت من تحقیق نماید. اگر منظور شما نوع برخورد خانواده پسر است که نسبت به عمل خود آشنایی پسرعکس العمل خاصی نشان نمیدهند یا او را مورد سوال قرار نمیدهند باشد این نیز ضعف دیگری از فرهنگ امروزی ماست و گرنه خود آشنایی پسر ودختر با هم هیچ تفاوتی از نوع عمل ندارد.درخصوص نحوه شناخت نیز اگر خانواده ها در جریان امور باشند روابط تلفنی منعی ندارد وروابط خانوادگی طرفین به سهولت شناخت کمک بزرگی مینماید در این گونه موارد پسرهایی که صرفا جهت سوئ استفاده از احساسات طرف مقابل قدم پیش گذاشته اند و قلب آنها مریض است معمولا نسبت به اطلاع خانواده وروابط رسمی خانواده ها امتناع میکنند بنا بر این اطلاع رسانی به خانواده ازهمان گام اول سدی است برای جلو گیری از حتک حرمت خانمها(مشکل جامع امروز پسرها ودخترها در این است که میخواهند پس از رسیدن به نتیجه کامل بحث را مطرح نمایند که پی آمد آن همین سوالهایست که مطرح فرمودید)
به طور کلی هر شخصی که رشد او (بلوغ عقلی)احراز گردد خودش میتواند در امور شخصی اش اتخاذ تصمیم نماید(رجوع شود به حقوق اشخاص و حمایت از محجورین)
حال اگر دختری به سن بلوغ رسیده باشد(منظور بلوغ رشد عقلی که در کشور ما 18 سال تمام منظور گردیده)و بخواهد ازدواج نماید در صورت ممانعت پدر یا جد پدری میتواند به دادگاه مراجعه نموده ضمن کسب تکلیف ازدواج نماید.
اگر دختری بدون کسب اجازه ولی (پدر یا جد پدری)ازدواج نماید وپس از ازدواج ولی وی درخواست لغو صیغه ازدواج را بنماید بنا به نظر اکثر فقها درخواست وی پذیرفته نخواهد شد مگر اینکه شوهر دختر هم کفو او نباشد.ولی جهت ثبت ازدواج از طریق دادگاه صالحه باید اخذ دستور نماید.
بنا بر این دختر های رشیده جهت ازدواج نیاز مبرم به اذن ولی نخواهند داشت. جهت اطلاعات بیشتر مراجعه شود به ماده 1043 قانون مدنی اصلاحی سال 1370 .
سوال دوم
تا این زمان ما هیچ ماده قانونی نداشتیم که عمل خلافی برای یک شخص مباح وبرای شخص دیگری حرام باشد پس در نظر داشته باشیم هر عمل خلاف شرع صرف نظر از شخصیت عامل خلاف محسوب میشود فرقی نمی کند که عامل دختر باشد یا پسر اگر هم تفاوت قائل شده ایم این خودنمونه ای ازنگرشهای ضعیف ما انسانهاست
سوال سوم
در دین اسلام به خاطر حساسیتی که نسبت به پسر ودخترهایی که دارای بلوغ جنسی هستند به خاطر لغزشهای احتمالی روابط آنها بدون نظر مستقیم اولیا پذیرفته نیست بنابر این وقتی نگاه دختر وپسری به هم گره میخوره ودر این نگاهها بوی دوست داشتن بیادجهت یک زندگی مشترک باید اشخاص درنهایت حترام به والدین از همان قدم اول پدر ومادر را درجریان امور قرار دهند فرقی نمیکند که طرفین یکدیگر را در راهرو اتوبوس دیده باشند یا در خیابان ،دانشگاه ،در دنیای مجازی اینترنت یا هر جای دیگر اینکه فرمودیدیک پسر خودش میتونه آشنا بشه این اجازهای است که طرف مقابل به او داده است و گرنه تا من نوعی اجازه ندهم هیچکس حق ندارد درخصوص شخصیت من تحقیق نماید. اگر منظور شما نوع برخورد خانواده پسر است که نسبت به عمل خود آشنایی پسرعکس العمل خاصی نشان نمیدهند یا او را مورد سوال قرار نمیدهند باشد این نیز ضعف دیگری از فرهنگ امروزی ماست و گرنه خود آشنایی پسر ودختر با هم هیچ تفاوتی از نوع عمل ندارد.درخصوص نحوه شناخت نیز اگر خانواده ها در جریان امور باشند روابط تلفنی منعی ندارد وروابط خانوادگی طرفین به سهولت شناخت کمک بزرگی مینماید در این گونه موارد پسرهایی که صرفا جهت سوئ استفاده از احساسات طرف مقابل قدم پیش گذاشته اند و قلب آنها مریض است معمولا نسبت به اطلاع خانواده وروابط رسمی خانواده ها امتناع میکنند بنا بر این اطلاع رسانی به خانواده ازهمان گام اول سدی است برای جلو گیری از حتک حرمت خانمها(مشکل جامع امروز پسرها ودخترها در این است که میخواهند پس از رسیدن به نتیجه کامل بحث را مطرح نمایند که پی آمد آن همین سوالهایست که مطرح فرمودید)
+ نوشته شده در ۱۳۹۰/۰۶/۰۴ ساعت 1:4 توسط ღgarshasbღ
|